Informatievoorziening Zorg en Ondersteuning
ICTU verbindt schakels in de zorgketen
Vanuit de overtuiging dat burgers persoonlijkere en effectievere zorg krijgen wanneer de organisatie ervan lokaal wordt uitgevoerd, voerde de rijksoverheid op 1 januari 2015 de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) in. Hiermee werden gemeenten onder andere verantwoordelijk voor de inkoop, coördinatie en administratie van de zorg voor mensen die ondersteuning nodig hebben om zo langer in een thuissituatie te kunnen verblijven.
ICTU maakte de overdracht mede mogelijk door betrokken partijen digitaal met elkaar te verbinden.
Informatieketen achter de zorg
Overheden, regionale zorgkantoren, particuliere zorgverleners en verzekeraars: achter de thuiszorg voor burgers die ondersteuning nodig hebben, wisselen allerlei partijen continu informatie met elkaar uit om de juiste beslissing te kunnen nemen. Landelijk gaat het om duizenden organisaties en instellingen die met elkaar communiceren om goede zorg te kunnen verlenen. De belangen zijn groot: gaat er ergens in de informatieoverdracht iets mis, dan kan het gebeuren dat iemand tijdelijk zonder zorg komt te zitten. Toen duidelijk werd dat de rijksoverheid haar coördinerende rol hierin zou overdragen aan gemeenten, groeide het besef dat een stabiele informatie-uitwisseling cruciaal was om alle partijen met elkaar in verbinding te brengen.
Projectteam knoopt partijen aan elkaar
Paul van Raaij (architect) zat namens ICTU in de projectgroep Informatievoorziening Zorg en Ondersteuning (IZO). De doelstelling was helder: een digitale link leggen tussen alle zorgpartijen die afhankelijk zijn van elkaars informatie. Vanuit zijn ervaring bij verschillende overheidsorganen ontwierp Van Raaij binnen de zorgketens een aantal gestandaardiseerde koppelvlakken. Hierop konden gemeenten, overheidsorganisaties, verzekeraars en lokale zorgaanbieders eenvoudig hun eigen systemen aansluiten. Door de koppelvlakken ook weer met elkaar te verbinden, ontstond een infrastructuur die informatie-uitwisseling tussen alle partijen in de zorgketen mogelijk maakte. Standaardisering van informatie-uitwisseling zorgt ervoor dat alle partijen op dezelfde manier communiceren en dat het beheer wordt vereenvoudigd.
‘Doordat we open standaarden hebben gebruikt, kunnen we de infrastructuur in de toekomst makkelijk aanpassen én eventueel uitbreiden naar andere overheidsdomeinen.’ Paul van Raaij
Succes na strakke deadline
Met 1 januari 2015 als onwrikbare deadline lag de druk voor het projectteam hoog; de infrastructuur moest in korte tijd ontworpen, gebouwd én getest worden. Toen om 0:00 uur de knop omging, was het dan ook even diep ademhalen. Gelukkig draaide de ontworpen oplossing precies zoals beoogd. In de loop van 2015 zijn de meeste ketenpartijen vanuit de ‘iWmo’ aangesloten op de gemaakte infrastructuur en verloopt de informatie-uitwisseling geruisloos op een gestandaardiseerde wijze.
